RTMP – Real Time Messaging Protocol

byTouK
August 11, 2008
3 minute read

Protokół RTMP jest to zamknięty standard przemysłowy stworzony przez Adobe System. Jest używany do przesyłania obiektów AMF (Action Message Format) oraz danych w formie strumieniowej takich jaki audio i wideo pomiedzy klientem i serwerem Flash. RTMP do transportu wykorzustuje bezpośrednio protokół TCP/IP na porcie 1935 tunel HTTP na porcie 80 (RTMPT). Możliwe jest przesyłanie do 64 strumieni jednocześnie po tym samym połaczeniu. W kazdym pakiecie AMF znajduje sie numer identyfikujący strumien. Dana pakiet RTMP może zawierać wiele wiadmości AMF.

Pakiet RTMP

Pakiet rtmp składa się z nagłówka o stałej długości oraz o zmiennej długości zawartości. Długość nagłówka może przyjmować cztery wartości:

00 – 12 bajtów
01 – 8 bajtów
10 – 4 bajty
11 – 1 bajt

Krótsza długość nagłówka oznacza ze brakujace dane są takie same jak te wysłane w ostatnim pakiecie je zawierającym z tym samym object id.

Pierwszy bajt zawiera informacje o długości nagłówka oraz id obiektu. Długość nagłówka zawarta jest w pierwszych dwóch bitach a id obiektu w kolejnych 6. Id obiektu wskazuje na id wiadomości AMF powiązaną z danym strumieniem danych. Oznacza to ze możliwe jest przesłanie 64 typów obiektów czyli obsłużenie 64 strumieni w tym samym połaczeniu.

Kolejne trzy bajty zawierają timestamp, przesyłany zawsze gdy długość nagłówka jest wieksza/równa 4 bajty. Jego zastosowanie i znaczenie nie jest znane:)

Kolejne trzy bajty zawierają wielkość zawartości pakietu RTMP (bez nagłówka), domyślnie dla danych video oraz audio jest to 128 i 64 bajty. Natępujący bajt zawiera typ przkazywanego obiektu AMF.:

0x03 (Bytes Read) – wysyłany co x odebranych bajtów przez obie strony
0x04 (Ping) – używany do kontroli stanu strumienia, dzieli się na podtypy
0x05 (Server) – odpowiedzi serwera
0x06 (Client) – zapytania klienta
0x08 (Audio Data) – dane audio
0x09 (Video Data) – dane video
0x12 (Notify) – wywołanie nie oczekujące na odpowiedź
0x13 (Shared Object) – obiekt współdzielony, dzieli sie na podtypy
0x14 (Invoke) – wywołanie metody RPC na obiekcie zdalnym

Ostatnie cztery bajty zawierają id strumienia. Jeśli nadawca pakietu jest klient to zawierają one obiekt źródłowy ‘NetStream’, natomiast jeśli nadawcą jest serwer to zawierają obiekt ‘NetStream’ przypisany do tego strumienia po stronie serwera.

Połaczenie (Handshake)

Każde połaczenie inicjowane jest przez klienta. Inicjalizacja ma miejsce w oparciu o tzw ‘handshake’. Klient wysyła do serwera pojedyńczy bajt o wartości 0x03 i tablicę bajtów o długości 1536 oraz zapamiętuje zawartość tablicy. Serwer w odpowiedzi wysyła pojedyńczy bajt o wartośći 0x03 oraz dwie tablice bajtów o długości 1536. Zawartość drugiej tablicy jest kopią pierwszej tablicy wysłanej przez klienta. Klient porównuje zawartości tablicy i jeśli są zgodne wysyła do serwera ostateczne potwierdzenie w postaci pojedyńczego bajtu i tablicy bajtów o długości 1536 bedącej kopią pierwszej tablicy otrzymanej w odpowiedzi od serwera. Od tej pory połaczenie jest nawiązane.

Obiekty AMF

Po nawiązaniu połaczenia dane audio jak i video są przesyłane w obiektach używających struktury AMF. Format AMF jest wykorzystywany do przenoszenia klas LocalConnection, SharedObject, NetConnection, and NetStream. Wszystkie obiekty AMF są poprzedzone jedno bajtowym nagłówkiem lub nagłówkiem zgodnym z opakowującym nagłówkiem RTMP. Pierwsze bajt wskazuje na typ obiektu, zanczenie kolejnych bajtów zależy bezpośrednio od typu obiektu:

0x00 – 8 bajtów, liczba
0x01 – 1 bajt, wartość boolean
0x02 – string
0x03 – obiekt, jest to lista par typu klucz/wartość. Klucz jest reprezentowany jako String a wartość to obiekt AMF. Koniec obiektu jest wskazany za pomocą 0x000009 (parę o zerowej długości kluczu i wartości końca obiektu)
0x04 – film flash
0x05 – 0 bajtów, wartość NULL
0x06 – 0 bajtów, wartość niezdefioniowana
0x07 – referencja
0x08 – tablica ECMA
0x09 – 0 bajtów, koniec obiektu
0x0a – stala tablica
0x0b – data
0x0c – string wielobajtowy
0x0d – typ niewspierany
0x0e – zbiór rekordów
0x0f – obiekt XML
0x10 – obiekt typowany

TouK

— Previous article

SIP & SDP - Session Description Protocol

Next article —

Subtelny feature konstrukcji CONNECT BY

Oracle SQL Developer dla MSSQL

byBartek Zdanowski
November 16, 2010

Ostatnio poznałem ciekawe narzędzie do manipulacji schematami bazy danych. Oracle SQL Developer się nazywa i nie służy tylko do baz Oracle. Ponieważ pracuję obecnie przy projekcie opartym o MS SQL, to potrzebowałem możliwości połączenia z M...Ostatnio poznałem ciekawe narzędzie do manipulacji schematami bazy danych. Oracle SQL Developer się nazywa i nie służy tylko do baz Oracle. Ponieważ pracuję obecnie przy projekcie opartym o MS SQL, to potrzebowałem możliwości połączenia z M...

DDevelopment & Design

Using WsLite in practice

byPiotr Jagielski
January 3, 2013

TL;DR

There is a example working GitHub project which covers unit testing and request/response logging when using WsLite.

Why Groovy WsLite ?

I’m a huge fan of Groovy WsLite project for calling SOAP web services. Yes, in a real world you have to deal with those - big companies have huge amount of “legacy” code and are crazy about homogeneous architecture - only SOAP, Java, Oracle, AIX…

But I also never been comfortable with XFire/CXF approach of web service client code generation. I wrote a bit about other posibilites in this post. With JAXB you can also experience some freaky classloading errors - as Tomek described on his blog. In a large commercial project the “the less code the better” principle is significant. And the code generated from XSD could look kinda ugly - especially more complicated structures like sequences, choices, anys etc.

Using WsLite with native Groovy concepts like XmlSlurper could be a great choice. But since it’s a dynamic approach you have to be really careful - write good unit tests and log requests. Below are my few hints for using WsLite in practice.

Unit testing

Suppose you have some invocation of WsLite SOAPClient (original WsLite example):

def getMothersDay(long _year) {
    def response = client.send(SOAPAction: action) {
       body {
           GetMothersDay('xmlns':'http://www.27seconds.com/Holidays/US/Dates/') {
              year(_year)
           }
       }
    }
    response.GetMothersDayResponse.GetMothersDayResult.text()
}

How can the unit test like? My suggestion is to mock SOAPClient and write a simple helper to test that builded XML is correct. Example using great SpockFramework:

void setup() {
   client = Mock(SOAPClient)
   service.client = client
}

def "should pass year to GetMothersDay and return date"() {
  given:
      def year = 2013
  when:
      def date = service.getMothersDay(year)
  then:
      1 * client.send(_, _) >> { Map params, Closure requestBuilder ->
            Document doc = buildAndParseXml(requestBuilder)
            assertXpathEvaluatesTo("$year", '//ns:GetMothersDay/ns:year', doc)
            return mockResponse(Responses.mothersDay)
      }
      date == "2013-05-12T00:00:00"
}

This uses a real cool feature of Spock - even when you mock the invocation with “any mark” (_), you are able to get actual arguments. So we can build XML that would be passed to SOAPClient's send method and check that specific XPaths are correct:

void setup() {
    engine = XMLUnit.newXpathEngine()
    engine.setNamespaceContext(new SimpleNamespaceContext(namespaces()))
}

protected Document buildAndParseXml(Closure xmlBuilder) {
    def writer = new StringWriter()
    def builder = new MarkupBuilder(writer)
    builder.xml(xmlBuilder)
    return XMLUnit.buildControlDocument(writer.toString())
}

protected void assertXpathEvaluatesTo(String expectedValue,
                                      String xpathExpression, Document doc) throws XpathException {
    Assert.assertEquals(expectedValue,
            engine.evaluate(xpathExpression, doc))
}

protected Map namespaces() {
    return [ns: 'http://www.27seconds.com/Holidays/US/Dates/']
}

The XMLUnit library is used just for XpathEngine, but it is much more powerful for comparing XML documents. The NamespaceContext is needed to use correct prefixes (e.g. ns:GetMothersDay) in your Xpath expressions.

Finally - the mock returns SOAPResponse instance filled with envelope parsed from some constant XML:

protected SOAPResponse mockResponse(String resp) {
    def envelope = new XmlSlurper().parseText(resp)
    new SOAPResponse(envelope: envelope)
}

Request and response logging

The WsLite itself doesn’t use any logging framework. We usually handle it by adding own sendWithLogging method:

private SOAPResponse sendWithLogging(String action, Closure cl) {
    SOAPResponse response = client.send(SOAPAction: action, cl)
    log(response?.httpRequest, response?.httpResponse)
    return response
}

private void log(HTTPRequest request, HTTPResponse response) {
    log.debug("HTTPRequest $request with content:\n${request?.contentAsString}")
    log.debug("HTTPResponse $response with content:\n${response?.contentAsString}")
}

This logs the actual request and response send through SOAPClient. But it logs only when invocation is successful and errors are much more interesting… So here goes withExceptionHandler method:

private SOAPResponse withExceptionHandler(Closure cl) {
    try {
        cl.call()
    } catch (SOAPFaultException soapEx) {
        log(soapEx.httpRequest, soapEx.httpResponse)
        def message = soapEx.hasFault() ? soapEx.fault.text() : soapEx.message
        throw new InfrastructureException(message)
    } catch (HTTPClientException httpEx) {
        log(httpEx.request, httpEx.response)
        throw new InfrastructureException(httpEx.message)
    }
}
def send(String action, Closure cl) {
    withExceptionHandler {
        sendWithLogging(action, cl)
    }
}

XmlSlurper gotchas

Working with XML document with XmlSlurper is generally great fun, but is some cases could introduce some problems. A trivial example is parsing an id with a number to Long value:

def id = Long.valueOf(edit.'@id' as String)

The Attribute class (which edit.'@id' evaluates to) can be converted to String using as operator, but converting to Long requires using valueOf.

The second example is a bit more complicated. Consider following XML fragment:

<edit id="3">
   <params>
      <param value="label1" name="label"/>
      <param value="2" name="param2"/>
   </params>
   <value>123</value>
</edit>
<edit id="6">
   <params>
      <param value="label2" name="label"/>
      <param value="2" name="param2"/>
   </params>
   <value>456</value>
</edit>

We want to find id of edit whose label is label1. The simplest solution seems to be:

def param = doc.edit.params.param.find { it['@value'] == 'label1' }
def edit = params.parent().parent()

But it doesn’t work! The parent method returns multiple edits, not only the one that is parent of given param…

Here’s the correct solution:

doc.edit.find { edit ->
    edit.params.param.find { it['@value'] == 'label1' }
}

Example

The example working project covering those hints could be found on GitHub.